واژه پاستا در واقع ریشه ایتالیایی واژه خمیر است که از افزودنیهای معمول و اساسی آب و آرد گندم یا سمولینا تهیه میشود. این واژه برای دستهای از محصولات همچون ماکارونی، اسپاگتی و نودلها به کار رفته است. از طرفی افزودنیهایی نظیر تخم مرغ، رنگ دانههای طبیعی همچون بتا کاروتن، اسفناج و ویتامینها تنوع بیشتری به این محصول میبخشند. در آمریکا در حدود 150 نوع مختلف پاستا در فروشگاهها به اشکال گوناگون همچون محصولات بلند نظیر اسپاگتی و یا محصولات کوتاه در قفسههای فروشگاهها به چشم میخورند. بر اساس تعاریف ارائه شده در دستورالعمل مقررات فدرال آمریکا (CFR) پاستا به دستهای از محصولهای غذایی اطلاق میگردد که بر اساس خشک کردن خمیر حاصل از آرد معمولی، سمولینا و یا ترکیبی از آنها تولید شده است. استفاده از افزودنیها بر اساس این دستورالعمل در صورتی که مورد تائید CFR باشند بلامانع است. میزان تخم مرغ جامد و یا دی سدیم فسفات برای محصول نیمه پخت نیز نباید از نیم تا دو درصد بیشتر باشد. تولید پاستا با افزودنیهایی نظیر شیر خشک، شیر خشک بدون چربی، آرد سویا، سبزیجات خشک (شامل اسفناج، هویج و گوجه فرنگی)، آرد کامل و آرد غنی شده (دارای تیامین بیشتر از 4 میلی گرم و کمتر از 5 میلی گرم، ریبو فلاوین بیشتر از 7/1 میلی گرم و کمتر از 2/2 میلی گرم، نیاسین و نیاسین آمید بیشتر از 27 میلی گرم و کمتر از 34 میلی گرم و آهن بیشتر از 13 میلی گرم و کمتر از 5/16 میلی گرم در هر پوند) بر اساس مقررات این دستورالعمل صورت میپذیرد.
برای تولید غذایی بسیار ساده، پاستای ایتالیایی از سمولینای گندم سخت به همراه آب فراهم میشود شاید سادگی این محصول دلیل استقبال عمومی از آن در رستورانها و آشپزخانهها باشد که اندک زمانی پس از پخت آماده مصرف است. دلیل توسعه کارخانهها و صنعت پاستا بر اساس اقبال عموم مردم در سرتاسر جهان در واقع همان محصول نهایی ساده با افزودنیهای کم است. روشهای تولید صنعتی پاستا در اندازهها و شکلهای گوناگون پایداری محصول و نیمه عمر ماندگاری بالای آن را مد نظر قرار میدهند. قیمت پایین پاستای خشک شده برای خرده فروشان و مصرف کنندگان، بازار این محصول غذایی را گسترده ساخته است.
